Kapiteins bij Compass Opera
Zaterdagavond 20 juli was het weer feest in de haven van Zaandam. Integendeel van wat de kop doet vermoeden is hier absoluut geen sprake van klassieke muziek of zo. Het is de naam van een riviercruiseschip zoals wij daar ook mee hebben gevaren op de Moezel, enkele jaren gelden. Voor de tweede keer op rij was het Kapiteinskoor uitgenodigd de Duitse gasten een uurtje te vermaken met liedjes die herkend kunnen worden, meegezongen kunnen worden, kortom optimaal vermaak.
Kennelijk waren de gasten al van te voren ingeseind dus een (te) lange introductie zoals vorig jaar was niet nodig. Na een zeer korte aankondiging konden we van start met “Stuurman de trossen los”. Onmiddellijk was er sprake van sfeerverhoging. Na “het kleine café aan de haven”, en “aan de Amsterdamse grachten”, volgden nog flink wat liedjes die de sfeer bepaalden. En dat was meer dan goed. In plaats van dat Carel “Zoen me nog een keer” zou gaan zingen, hij voelde zich niet zo goed, werd hij dit keer vervangen door Bob de Vries: “Traintje Broin”.
Daarna volgden enkele nummers die de Duitsers allemaal goed kennen: “Mooi Volendam”, en vervolgens “Dreistrich nach steuerbord, da ligt Cuxhafen”. Dit kennen de Duitsers maar al te goed want Cuxhafen ligt aan de monding van de Elbe, dichtbij de wereldstad Hamburg. In de zaal kon je en zucht van herkenning horen.
Duitsers hebben een groot aantal liedjes die door meerdere zangers gezongen worden. “Sierra Madre” is daar één van. Is door vele zangers gezongen en ook o.a. door de zware basstem van Heino. En wederom door herkenning een duidelijk “een ohhh”. 
Het Kapiteinskoor heeft meerdere liedjes in het Duits en omdat één van de liedjes die Wim de Graaf Jr. in het Nederlands zingt, en die afkomstig is van de Duitse groep Santiano, kon nu de Duitse versie gebracht worden: “Frei wie der Wind’.
Diverse liedjes volgden, zoals “Sari Marais”, “I am Sailing” van vroeger Rod Steward, en het ook in Duitsland zeer bekende “Als de klok van Arnemuiden”. 
Daarna vraagt dirigent Frits aandacht voor het volgende. Een verzoek aan alle gasten om zoveel mogelijk mee te zingen met het volgende liedje. Dat kan niet al te moeilijk zijn want de regels worden voorgezegd. André deed zijn best om de Duitse tekst goed uit te spreken en dat lukte eigenlijk best goed: “An dem Strand, still und verlassen”.
Frits deelde mee dat dit de afsluiting was van de avond en onder het zingen van ”Stuurman de trossen los” zouden we normaal van het toneel aflopen. Maar er werd zo hartstochtelijk om een toegift gevraagd dat Frits besloot nog enkele nummers toe te voegen. Jaap Kramer was de choreograaf van het volgende nummer: “Roeien, Zeilen, Vissen”. Afgesloten werd met het ‘zakdoeknummer’. Jan Slot was al aan het uitdelen geweest en de gasten zwaaiden enthousiast de zakdoekje bij het refrein van “Twee armen en een zoen”. Een ongelooflijk applaus werd ons deel en diverse gasten riepen “Top, Top. Top”. “Danke für die Schönen Lieder und den Spaβ, den Sie mitgebracht haben”, “nächstes Jahr wieder, bitte!”. Duidelijk heeft het koor een enorme indruk gemaakt. En dat beloofd wat voor een eventueel vervolg in een komend jaar.
