Jan Haringrace 2023

Het begrip  “Jan Haring Weekend” staat voor gezelligheid, ontspanning en vermaak voor heel veel Waterlanders, dagjesmensen en toeristen. Het optreden van o.a. het Kapiteinskoor voor de liefhebbers van zang en muziek, het wedstrijdzeilen voor de schippers met hun bemanningen en tenslotte de palingrookwedstrijd welke er is voor de deelnemers én de bezoekers die zich de vers gerookte vis altijd goed laten smaken.

In de slag om de Zuiderzee, begin Oktober 1573, klom Jan Haring, een legendarische matroos, in de vlaggenmast van het vlaggenschip van een Spaanse oorlogsvloot en sneed, onder luid gejuich van de Geuzen, de admiraalsvlag van het schip los. Toen hij weer naar beneden klom, werd hij neergeschoten en viel hij in zee.

De geuzen slaagden er toch nog in de mast van het Spaanse vlaggenschip om te hakken. Op het moment dat de andere Spaanse schepen dit zagen, vluchtten ze met hun overgebleven schepen naar de veilige haven van Amsterdam. De helft van de Spaanse vloot was tot zinken gebracht. Dit werd een keerpunt in de vrijheidsoorlog van de Nederlandse republiek tegen Spanje, wat later bekend werd als de 80-jarige oorlog.

 

Zondag 9 juli waren de Kapiteins weer eens te gast in Monnickendam, aanwezig bij de feestdagen rond de Jan Haringrace. Sinds vele jaren zijn de Kapiteins gast in Monnickendam en zingen de bekende liedjes, dit jaar voor het eerst in een grote tent. Deze was geplaatst op een plek waar voorheen een oude loods en visrokerij gevestigd was, “Vischrookerij Lange Ben”.

 

De grote tent waar het Kapiteinskoor in stond te zingen was zo warm als een oven.

Vele mensen bij elkaar en op zo’n warme dag, betekent dat er een warmte ontwikkeling komt van heb ik jou daar. Hoe dan ook, het publiek genoot volop van de door het koor gebrachte liedjes, vooral de bekende ‘Evergreens’ als “De sleepboot Kapitein”, De “Jordaanmedley” en “Aan de Amsterdamse grachten” om er zomaar een paar te noemen.

Zelfs hoorde ik dat er mensen waren die informeerden naar de kosten van een optreden van het koor op één of ander feest. Er waren ook bezoekers die met één of meerdere Kapiteins op foto wilden. Dat geeft toch wel aan hoe populair het Kapiteinskoor is.

De Hoornse Bokaal

Het was erg warm op zondag 25 juni. En het Kapiteinskoor had zich ingeschreven in een koren-concours waar 11 koren uit Noord- en ZuidHolland aan deel namen. Vol goede moed togen de heren Kapiteins in de bus naar Hoorn, ondersteund door vele echtgenotes en fans.

De bus werd een steegje ingestuurd door een verkeersregelaar. Dat steegje was al erg smal en aan het einde bleek de bus er niet eens door te kunnen. Heel vakkundig heeft de chauffeur de bus achteruit in de kromme steeg gekregen waardoor we op een veel breder deel konden uitstappen.

Het eerste optreden vond plaats bij de Grote Kerk, waar we in direct zonlicht plaats moesten nemen op een podium wat door een vrachtwagen werd gevormd. De onderbenen werden beschenen door de snikhete zon. Jack heeft hier,  staande in de volle zon, laten zien dat hij heel goed kan zingen. Met verve bracht hij zijn solo “Als ik op zee was”. Niet alleen Jack stond in de volle zon, maar ook dirigent Frits. Die vertelde later dat hij er niet zo’n last van had.

Aan de andere kant van de Kerk konden we ons tweede deel presenteren. Toen stonden we wat beter beschut tegen de zon. Omdat Jaap Kramer er niet bij was kon Ton Tonkes de kunsten van Jaap vervangen, namelijk de choreografie bij het liedje “Zeilen, Roeien, Vissen”. Hij deed dat erg goed.  En natuurlijk konden we ook weer rekenen op het mooie liedje “Santiano”, fantastisch gezongen door Bob.

Het derde deel van ons optreden moesten we uitvoeren tegenover restaurant ‘La Vie’, aan de ‘Gouw’, vlakbij de ‘Gedempte Turfhaven’. Toen we daar aan kwamen lopen konden we aan één kant van de straat in de schaduw luisteren naar het koor wat nog bezig was. Maar toen het Kapiteinskoor aan de beurt was stonden de heren weer volop in de zon. Op zich niet echt heel vervelend maar wel erg warm. Opvallend was dat een verkeersregelaar vele fietsers naar de kant moest sturen. Één van die fietsers, een wat oudere man die zich geen regel wilde laten opleggen en door wilde rijden, protesteerde heftig en reed tegen de regelaar aan. Deze liet zich niet overdonderen, waardoor de oudere man toch eieren voor zijn geld koos en afdroop.

Het optreden van het Kapiteinskoor was ook hier weer een groot succes. Enkele bekende liedjes deden het publiek meezingen en -deinen. André mocht hier weer vertellen over een zeeman die steeds zijn naam hoorde fluisteren in de wind, hetgeen hem en het koor een flink applaus opleverde ondanks dat de man die het mengpaneel bediende eerst niet in de gaten had dat hij de microfoon moest ‘open’ zetten. André raakte er niet door in de war maar zong gewoon zonder versterking. Later ging de microfoon gewoon ‘aan’. Het publiek heeft het misschien niet eens in de gaten gehad.